Beschrijving
W.G.F. Jansen – Titel: Naardermeer
Willem George Frederik Jansen (25 december 1871 te Harlingen – 21 juni 1949), een man die in alle rust zijn schilderingen van het Hollandse landschap en het Hollandse stadsgezicht in grijsbruine tinten op het doek aanbracht. De penseelvoering van de schilder is levendig en vaak tintelend. De schoonheid van de natuur lijkt hem in de open lucht bijna te overstelpen, zodat hij zich haastten moest om zijn indrukken vast te leggen op het doek. Vandaar die vaak rake schilderingen van hem, vandaar die vaart in zijn werk waarnaar het prettig kijken is. De schilderijen van Jansen zijn nooit kapot gewerkt, er leeft iets in dat blijft: de bewogenheid van een ontvankelijk schilder, de ziel van de kunstenaar. Zijn grote bewondering voor de Haagse impressionisten, en met name voor de schilder Jacob Maris, vind je terug in al zijn werk. De havens van Harlingen, Enkhuizen en Rotterdam met hun kleurige zeeschepen, jachtende stoombootjes en parmantige driemasters; de grachten van Amsterdam en haar eeuwenoude huizen en haar schilderachtige torens en kerken; de romantiek van Zierikzee, Den Bosch en Haarlem; dit alles waren geliefkoosde onderwerpen voor deze door en door Hollandse schilder. De weiden met koeien, het zeestrand met schelpenvissers en botters, de rulle akkers met trekkende paarden en ossen, de woelige rivieren met de ruime luchten erboven en de stille heiden waren de dankbare objecten en landschappen die hem inspireerden. W.G.F. Jansen kende als geen ander de karakteristieke kleur van dit landschap in de spaarzame streling van de zon en in de gedempte toon van de grijze nevel. Onvermoeid trok hij er vroeger met zijn schilderkist op uit en verzamelde op die manier een schat aan studiemateriaal, breed en vlot opgezet. In zijn atelier in de Brouwerij groeiden deze studies op zijn schildersezel uit tot vaak belangrijk werken welke hem veel succes bezorgden. Deze schildersezel maakt tot op de dag van vandaag deel uit van onze kunstverzameling. De Brouwerij waarin W.G.F. Jansen samen met zijn vrouw Hillegonda Zeilstra woonde dankte zijn naam aan de brouwerij van de familie Rokebrand die hier kort in gevestigd was. Dit waren de ooms van Alie Rokebrand, de huishoudster van Jansen, en mijn tante. Zij kregen 2 kinderen: in 1899 Mien Jansen en in 1902 Kees Jansen. In 1908 vestigde Jansen zich in Blaricum waar hij tot zijn dood in 1949 bleef wonen en werken.
W.G.F. Jansen werd tussen 1886 en 1889, hij was toen pas 14 jaar oud, in Arnhem en ver van huis, opgeleid tot smid. Hij had al snel door dat daar zijn roeping niet lag. In Haarlem, waar hij werkte in de machinefabriek Figee en later bij de werf Conrad, raakte hij bevriend met een decoratieschilder. Jansen raakte hierdoor geboeid door het schildersvak. Hij leende zo af en toe de schildersspullen van zijn vriend en trok er op uit om te schilderen. Dat was niet zo vreemd, want ook zijn opa schilderde ooit portretten. In Haarlem schreef hij zich vervolgens in bij de kunstnijverheidsschool om zich te bekwamen in het houtskooltekenen. Hij werkte vervolgens als decoratieschilder en als meubelmaker in Rotterdam. Daarna ging hij werken als plateelschilder in achtereenvolgens Den Haag (Rozenburg) en Gouda (Zuid Holland). Niet veel later kwam hij te werken bij de Plateelfabriek De Distel in Amsterdam. Hier schilderde hij zijn mooiste aardewerk waar hij veelvuldig voor werd gedecoreerd. Op het aardewerk moet je vaak met snelle streken een werk opzetten. Het is dan ook geen wonder dat hij zich tot de impressionisten aangetrokken voelde en in hun stijl begon te schilderen; het was een natuurlijk gevolg op zijn beschilderingen van het aardewerk. Uiteindelijk vestigde hij zich in de eerder genoemde Brouwerij in Blaricum waar hij 41 jaar zou werken tot op zijn laatste levensdag. Zijn vrouw Hillegonda Zeilstra trok na de dood van haar man in bij haar huishoudster Alie Rokebrand die vlakbij de Brouwerij woonde. Alie verzorgde haar tot aan haar dood. Ik kan mij nog goed haar gezicht voorstellen, liggende op het bed bij mijn tante en omringd door de schilderijen van haar man. Veel van deze schilderijen kwamen bij Alie terecht; die er af en toe een verkocht om haar pensioen te kunnen bekostigen. Deze fraaie aquarel heeft W.G.F Jansen altijd bewaard. Waarschijnlijk omdat het een van zijn eerste werken is; het is dan ook niet gesigneerd. Het is een bijzonder schilderij opgebouwd in waterverf van (waarschijnlijk) het Naardermeer, maar het kan ook ergens anders geschilderd zijn. Je herkend al de zo specifieke luchten waar Jansen bekend om zou worden. Wij zelf vinden het werk bijzonder, omdat het heel goed de sfeer van een natuurlijk meer weergeeft, een sfeer die je ook nu nog direct herkend.
Het werk van W.G.F. Jansen is opgenomen in diverse kunstverzamelingen van musea, waaronder het Singer Museum in Laren, het Gemeentemuseum in Harlingen, het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen, en in tal van kleinere musea. Tijdens zijn leven werd veel van zijn werk via kunsthandelaren in Londen verkocht aan handelaren in de Verenigde Staten, Canada en Nieuw-Zeeland. Vandaar dat veel van zijn werk deel uit maakt van privéverzamelingen in de Verenigde Staten en de andere twee genoemde landen. Direct na zijn overlijden werd er een kleine tentoonstelling van zijn werk in Hamdorf in Laren ingericht. Ter gelegenheid van zijn overlijden in 1949 werd er tevens een eretentoonstelling van zijn werk gehouden bij Arti in Amsterdam, samen met werk van Willy Sluiter, die in hetzelfde jaar overleed. Wij bezitten in onze kunstverzameling diverse werken van deze bijzondere en via tante Alie aan onze familie gelieerde kunstschilder.
